Rywalizacja w kickboxingu odbywa się w 7 formułach. Walcząc na ringu w:

1. Full contact
2. K-1
3. Low kick

lub na tatami w:

1. Light contact
2. Point fighting
3. Kick light

Formułą pozbawioną kontaktu z przeciwnikiem są również formy przy muzyce, zarówno z bronią, jak i bez broni.

Ogólne porównanie jest następujące:

Formuły planszowe:

1. Kick light – forma walki ciągłej, w której techniki nożne stosuje się na wysokość uda, tułowia i głowy. Zawodnicy walczą w krótkich spodenkach i koszulce.

2. Pointfighting – forma walki przerywanej, techniki nożne stosuje się na wysokość tułowia i głowy. Zawodnicy walczą w długich spodniach i koszulce.

3. Light contact – forma walki ciągłej, techniki nożne stosuje się na wysokość tułowia i głowy. Zawodnicy walczą w długich spodniach i koszulce.

4. Formy przy muzyce – rodzaj wyreżyserowanego występu przy muzyce nawiązującego do sportów i sztuk walki.

Formuły ringowe:

1. Full contact – forma walki ciągłej, techniki nożne stosuje się na wysokość tułowia i głowy. Zawodnicy walczą w długich spodniach, a kobiety w koszulkach z wyższym dekoltem „stanikowym”. Minimalna liczba kopnięć wynosi 6. Niedozwolone techniki to:

   • Kopnięcia kolanem.
   • Uderzenie łokciem.
   • Uderzenie nasadą rękawicy.

2. Low kick – forma walki ciągłej, w której techniki nożne stosuje się na wysokość uda, tułowia i głowy. Zawodnicy walczą w krótkich spodenkach.

3. K1 – forma walki ciągłej, w której techniki nożne stosuje się na wysokość uda, tułowia i głowy. Dozwolone są kopnięcia kolanem. Zawodnicy walczą w krótkich spodenkach.